De wintersterfte is in de grafiek uitgesplitst per provincie, om na te gaan of er regionale verschillen optreden in de bijensterfte. Er zit variatie op, maar er zijn geen significante verschillen waarneembaar tussen de provincies.
Voor een verklaring voor deze betere cijfers dan wat we het afgelopen decennia te zien kregen, is een diepgaande analyse nodig van de enquêteresultaten van de afgelopen jaren. We kunnen wel nog opmerken dat er in 2018 ook een toename van het aantal bijenvolken was van 33.9%. Dus na het winterverlies van 10.9% blijft er nog een netto aangroei van de bijenpopulatie in Vlaanderen van 23% over.
Dat het sterftecijfer onder controle lijkt, is geen reden om op onze lauweren te gaan rusten. De Aziatische hoornaar heeft het afgelopen jaar zijn invasie in Vlaanderen fors ingezet (zie vespawatch.be) en het voedselaanbod is in veel regionen nog steeds penibel. Het wordt dan ook een uitdaging om het komend decennium een evenwicht te vinden tussen het aantal bijenvolken en haar leefomgeving. Er dient verder ingezet te worden op goede bijenteeltpraktijken en natuurlijk is de selectie naar varroaresistente bijen van cruciaal belang om een veerkrachtige bijenpopulatie in België te bekomen.
Ook in de buurlanden ligt het sterftecijfer dit jaar vrij laag, zie bv. Nederland. De resultaten van de enquête zullen ook dit jaar doorgestuurd worden naar Alison Gray (University of Strathclyde, Glasgow) voor statistische verwerking op Europese schaal.
Wie in Vlaanderen de enquête volledig heeft ingevuld en zijn/haar emailadres heeft opgegeven, mag binnenkort het persoonlijk adviesrapport in zijn/haar mailbox verwachten.
